"Kun je een symbool vinden voor jouw kracht, voor de gezonde, volwassen kant in jou?" vraag ik. Ik loop samen met hem door een prachtig stukje bos tijdens een van onze buitensessies. Hij kijkt om zich heen en loopt dan naar een oude eik toe. Hij bekijkt de boom eens goed en zegt dan: "Ja, deze boom is het.""Waarom juist deze?" vraag ik. Hij glimlacht. "Deze boom ziet eruit alsof hij veel heeft meegemaakt. Ik zie een aantal dode takken, hier en daar mist schors, maar hij is ook diep geworteld en straalt kracht uit.""En dat voel je ook in jezelf?" vraag ik. Hij knikt. "Ja, ook ik heb veel meegemaakt. Ik heb wat krassen opgelopen, maar ik voel inmiddels dat ik, ondanks dat, toch ook stevig ben en de moeilijke momenten in het leven kan doorstaan." Bijna wil ik hier iets over zeggen, maar dan voegt hij snel toe: "En ik weet dat ik het niet alleen hoef te doen. Ook een sterke volwassen boom heeft zijn omgeving nodig om sterk te blijven. Om maar in de boom-metafoor te blijven," zegt hij. Een heel belangrijke toevoeging. Hij is op zichzelf gaan vertrouwen, maar zelfvertrouwen betekent ook dat je erop kunt vertrouwen dat je hulp inschakelt wanneer dat nodig is.Dan vraag ik hem het gevoel van deze boom, het beeld, goed in zich op te nemen. Er echt contact mee te maken en het met zich mee te nemen.

Wanneer mocht jij voor het laatst lekker nietsdoen van jezelf?Mijn cliënte blijft stil. Dan geeft ze toe: "Ik kan me gewoon geen moment herinneren."Ze heeft veel last van de modi die vanuit de schematherapie de 'veeleisende oudermodus' en 'straffende oudermodus' worden genoemd. Vaak beter bekend als de interne criticus. Vanuit die modi ligt de lat altijd hoog, moet je van alles, en is het nooit goed genoeg. Rusten of iets leuks doen mag pas wanneer alle taken af zijn. Maar die zijn natuurlijk nooit af. Daarmee is de blije kindmodus ondergesneeuwd geraakt."Waar werd je vroeger als klein meisje blij van? Waar kon je helemaal in opgaan?" vraag ik. Ze herinnert zich dat ze het liefst uren in het gras lag, gewoon nietsdoen, gewoon te ZIJN. "En juist dan leek er veel te gebeuren, kwamen er allerlei interessante beestjes op bezoek waar ik uren naar kon kijken."Dat mag ze de komende tijd weer gaan doen: momenten creëren waarop ze gewoon mag ZIJN, liggend op haar rug in het gras.Wanneer was de laatste keer dat jij gewoon mocht ZIJN?